وقتی وارد Apollo Arms در Clapham شدم، فکر کردم که چگونه، مانند بسیاری از افرادی که واقعاً میخانه‌ها را دوست دارند، میخانه‌ها نیز من را مملو از سوء ظن می‌کنند.
بخش “میخانه” اغلب مانند یک ترفند برای بهانه‌گیری خدمات بد و غذا و بخش “غذا” قیمت‌های ناعادلانه است.
در همین حال، آنها از ظاهر میخانه با تت یونیون جک و تصاویر احمقانه بولداگ ها در بالای ادرار استفاده می کنند، به این معنی که همه آنها یکسان به نظر می رسند و احساس مشابهی دارند.
در آپولو آرمز اینطور نیست.
من و دوستم در یک بعدازظهر بارانی به آنجا رسیدیم و نور ملایم شما را خوشحال کرد که در داخل خانه هستید با استقبال سریع و ناخوشایند.
غذا فوق العاده است.
یک پیش غذا از گوش ماهی با یک آب مرغ خامه ای و یک پوره سیب شیرین سرو شد.
این مقدار کمی ترش نداشت، اما تکه های سیب تازه چیزی را که برادر له شده اش از دست داد، فراهم کرد.
در روز یکشنبه، ما تصمیم گرفتیم (و به آرامی به سمت آن هدایت شدیم) کباب، گوشت گاو و خوک.
در نگاه اول مشکوک به نظر می رسیدند. در یک بشقاب بزرگ سرو می‌شد، آینه‌ای بازتاب‌دهنده از سس را نگه می‌داشت که مانند جهنم بود تا از لبه‌ی کم‌عمق نریزد.
یک کباب رستورانی با پیچیدگی آشپزی حرفه‌ای خطر تصفیه و خراب کردن غذای مورد علاقه خانه را دارد.
با این حال، با هر لقمه ای بیشتر و بیشتر خوشحال می شدم و در نهایت با آخرین لقمه متقاعد شدم که این کباب خراب نشده است.
گوشت کاملاً پخته شده و آینه سس واقعاً از همه بهترین بود.
تروق ترد و در عین حال خوراکی و گوشت نرم قابل کشش به این معنی بود که گوشت خوک با سس سیب برجسته بود.
پودینگ‌های یورکشایر غول‌پیکر بودند و به اندازه‌ای بزرگ بودند که هر کودکی را تحت تأثیر قرار می‌دادند، اگر کمی با هویج پوره‌شده که زیر آن پنهان شده بود، شیرینی به همراه داشت.
ضعیف ترین نقطه یک قاشق خامه ترب بود که حرارت نداشت و به سرعت متوجه شد که خامه زده شده روی گوشت گاو خیلی خوب نیست.
من نمی توانم به جای آبجوها صحبت کنم، همانطور که باران را بر روی یک بطری خوشمزه Cabernet Sauvignon Merlot آفریقای جنوبی تماشا می کردیم که روی پنجره می بارید.
دوستم عاقلانه به من گفت که آنچه در این دو دوره تا به حال برجسته شده بود، تعادل طعم ها در غذا بود.
من موافقت کردم و تصمیم گرفتم نظر را برای این بررسی بدزدم.
با این حال، تعادل برای مدت طولانی نبود، پرتاب پودینگ تافی چسبنده شما را به یک اسلاید شیرین می فرستد.
دو لایه اسفنج با موز در میان، سس تافی و سپس بستنی روی آن.
دور تا دور خامه بود که زیر آن سس تافی سفت شده بود و به شکل یک پایه جویدنی درآمده بود.
ای کاش هر رستورانی این را در منوی خود داشت.
تیرامیسوی پخته شده دوست من در آلاسکا، قطعاً بیشتر نگاه می کرد.
پیدا کردن قهوه سخت بود اما با ریزترین کرک ختمی که تا به حال دیده‌ام پوشیده شده بود و کمی شبیه بالای مارچوبه است.
خوشمزه است، اما اگر واقعاً تیرامیسوی پخته شده آلاسکا می خواهید، شاید نه.
با در نظر گرفتن تعصباتم، دوست دارم فکر کنم آپولو آرمز یک غذاخوری نیست، بلکه یک رستوران است، امیدوارم از جمع شدن آن با سایر مؤسسات حرامزاده و رعایت عدالت در مورد غذاهای عالی آن جلوگیری کنم.
علاوه بر این، من یک یونیون جک را ندیدم، اگرچه تعدادی عکس از آقایان با کلاه بالا و عصا در سالن وجود داشت.