آیا سن بیولوژیکی می تواند بر افسردگی و اضطراب تأثیر بگذارد؟

افسردگی و اضطراب از مسائل بهداشت جهانی فراگیر هستند که سالانه میلیون ها بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهند. این شرایط سلامت روان اغلب با هم وجود دارند و بیماران اغلب هر دو را به طور همزمان تجربه می کنند.

این شرایط فراتر از غم و اندوه است. افراد ممکن است احساس ناامیدی، انزوا و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی کنند که زمانی از آنها لذت می بردند. این احساسات که می توانند به طور قابل توجهی زندگی روزمره را مختل کنند، پایدار هستند. از سوی دیگر، متخصصان اضطراب را با ترس‌های مداوم و فزاینده توصیف می‌کنند که می‌تواند در فعالیت‌های روزانه و تعاملات شخصی در محیط‌های مختلف مانند خانه، محل کار و مدرسه اختلال ایجاد کند.

افسردگی و اضطراب می تواند هر فردی را در هر مرحله از زندگی تحت تاثیر قرار دهد. در حالی که دلایل دقیق ناشناخته باقی مانده است، کارشناسان به طور کلی توافق دارند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در این امر نقش دارند. این خطر ممکن است برای افرادی با سابقه خانوادگی این اختلالات افزایش یابد. آنها همچنین برای کسانی که رویدادهای آسیب زا را تجربه کرده اند یا کسانی که داروها، مواد مخدر یا الکل خاصی مصرف می کنند رایج است.

درمان اولیه برای این شرایط معمولاً شامل درمان و دارو است. گفتار درمانی اغلب اولین خط دفاعی است. در موارد افسردگی یا اضطراب شدید، پزشکان ممکن است داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب تجویز کنند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا این داروها تأثیر بگذارند، و یافتن ترکیب و دوز مناسب می تواند یک فرآیند آزمون و خطا باشد.

بر جمعیت سالخورده تأثیر می گذارد

در حالی که افسردگی و اضطراب می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، این شرایط به ویژه در میان افراد مسن شایع است. محققان بررسی کرده‌اند که آیا سلامت روان ضعیف پیری بیولوژیکی را تسریع می‌کند، که به سن بدن در سطح مولکولی، مستقل از سن تقویمی اشاره دارد. با این حال، توجه کمتری به این سوال معکوس شده است: آیا پیری بیولوژیکی خطر افسردگی و اضطراب را افزایش می دهد؟

مطالعه اخیر منتشر شده در ارتباطات طبیعت به دنبال حل این سوال بود. محققان سن بیولوژیکی را بر اساس پروفایل های متیلاسیون DNA از نمونه های خون تخمین زدند و سلامت روان گروه بزرگی از شرکت کنندگان در مطالعه را ارزیابی کردند. آنها دریافتند که شرکت کنندگان با افزایش سن بیولوژیکی نسبت به سن تقویمی 6 تا 11 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب در طی تقریباً 9 سال بودند.

مطالعه

این مطالعه شامل بیش از 424000 شرکت کننده از Biobank بریتانیا بود. محققان اطلاعات مربوط به سبک زندگی و سلامتی (از جمله سلامت روانی گزارش شده توسط خود) و نمونه خون را برای اندازه گیری سن بیولوژیکی جمع آوری کردند. نویسندگان نه سال بعد با شرکت کنندگان در مطالعه پیگیری کردند تا مجموعه دوم سنجش سلامت روان را جمع آوری کنند. گروه عمدتاً سفیدپوست بودند، با تقسیم جنسیتی تقریباً مساوی و میانگین سنی 57 سال.

نتایج

محققان دریافتند شرکت کنندگانی که سن بیولوژیکی آنها نسبت به سن تقویمی افزایش یافته بود، در معرض خطر بیشتری برای اضطراب و افسردگی بودند. حتی زمانی که آنها عوامل اجتماعی-اقتصادی، رفتارهای بهداشتی و بیماری‌های مزمن (مانند دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی یا سرطان) را در نظر گرفتند، این ارتباط همچنان قابل توجه بود، هرچند اندکی کاهش یافت.

محققان همچنین نقش ژنتیک را بررسی کردند. آنها دریافتند که شرکت‌کنندگانی که امتیاز خطر چند ژنی بالاتری داشتند (محاسبه‌شده از دو مطالعه مرتبط با ژنوم) وضعیت‌های سلامت روانی پایین‌تری در ابتدای مطالعه داشتند و خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی یا اضطراب در آینده داشتند. با این حال، این امتیاز چند ژنی با سن بیولوژیکی بالاتر همبستگی نداشت، که نشان می دهد این دو متغیر (ژنتیک و سن بیولوژیکی) به طور مستقل عمل می کنند و ممکن است عوامل افزایشی باشند.

خلاصه

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که سن بالاتر از نظر بیولوژیکی ممکن است یک عامل خطر برای افسردگی و اضطراب در افراد مسن باشد. این ارتباط نشان می‌دهد که مداخلاتی که پیری بیولوژیکی را هدف قرار می‌دهند می‌توانند به طور بالقوه از شروع اواخر عمر این اختلالات روانی جلوگیری کنند.

محققان اذعان می کنند که مطالعه آنها مکانیسم هایی را که از طریق آن پیری بیولوژیکی به خطر اختلالات سلامت روان کمک می کند، بررسی نمی کند. آنها پیشنهاد می کنند که تغییرات مولکولی، مانند کوتاه شدن تلومر، ممکن است مستقیماً بر فرآیندهای روانی که باعث اضطراب و افسردگی می شود، تأثیر بگذارد. سایر اثرات پایین دستی مانند تغییرات در مغز و بدتر شدن سلامت جسمانی نیز ممکن است نقش داشته باشند.

یکی از محدودیت های این مطالعه ماهیت مشاهده ای آن است که ممکن است متغیرهای مشاهده نشده ای را که در سن بیولوژیکی و ایجاد اختلالات سلامت روان نقش دارند نادیده بگیرد. به‌علاوه، جمعیت‌شناسی Biobank UK تمایل دارد میانسال، سفیدپوست و دارای وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتر باشد. ارزیابی بعدی که حدود یک سوم شرکت کنندگان اولیه را شامل می شد، ممکن است به دلیل آن عوامل مغرضانه بوده باشد.